Dag 17: wat een dag! Het begon allemaal met een wolkenvrije hemel zonder een zuchtje wind. Na het nuttigen van een te straffe choco en 2 chocoladekoeken vertrokken we voor onze zwaarste rit (101km met 1800hm). Vanaf de start begon het klimwerk van de cebreiro (een goeie 30km). We hadden gehoopt om vandaag wilde dieren te spotten, en reeds na 10 km hadden we prijs: 2 zwaantjes kwamen ons vervoegen... toen het ene zwaantje echter plots tegen mij zei: "uno et uno, pas par dos" w...ist ik dankzij de spaanse les van Dany R dat ik best "si" kon zeggen en achter mekaar konden rijden. Hierna onze tocht verder gezet en 10 km verder vonden we ons volgende beest: een (levende) slang van 1mt lang. Na het beestje veilig in de graskant te plaatsen, waren we vertrokken voor de rustige maar zeer mooie klim. De afdaling was ook heel mooi, maar net na de afdaling dacht Johny bij zichzelf: alle goeie dingen bestaan uit 3 en jawel daar ging hij voor de 3de maal onderuit... ditmaal kon hij echter niets aan doen: een spaanse ezel vond het nodig om ineens terug te keren met zijn mountainbike toen johny er net achter reed... johny vol in de remmen en kwam tot stilstand op het voorwiel van de ezel... johny was ......voorwiel was een 8 geworden...einde van camino? Neen, johny's fietsherstelcursus wierp vruchten af en met een (toch nog altijd erg) krom wiel zet hij de tocht verder. Je zal het niet geloven, maar de laatste 40km zijn verlopen zonder problemen . Tot morgen voor een nieuw episch verhaal.
